با لجبازی نوجوانان چه می توان کرد؟

نوع برخورد و رفتار با نوجوانان و جوانان وظيفه اي دشوار و حساس است. اگر دانش آموز جوان شما در برابر ساده ترين درخواست ها و معمولي ترين حرف هاي شما حاضرجوابي كرد، از سر لجبازي سكوت كرد، با سر جواب منفي داد و تواضع نداشت آيا شما هم بايد با او لجبازي كنيد؟

" وقتي خواسته هاي ما با نظر و اقتدار والدين مان تعارض پيدا مي كند، ما احساس نااميدي مي كنيم و استفاده از واژه هايي كه ديگران را عصباني يا ناراحت مي كند، به غلط به ما احساس غرور مي دهد، اما با اين حال نبايد تمام رفتارهاي گستاخانه  جوان ها را، مبارزه طلبي تلقي كرد.سركشي مشخصه دوران نوجواني است. اين سركشي‌ها و عصيان‌گري‌ها بايد پذيرفته و هدايت شوند. "

در واقع یکی از عوامل بسیار عمده لجبازی و عصیانگری نوجوانان عدم شناخت والدین و معلمان از ویژگی‌ها و تغییرات فیزیولوژیک و روانی و عدم آموزش مهارت‌های لازم جهت مقابله با این تغییرات در این دوران است.

در بسیاری از موارد با نصیحت کردن، مبارزه و تنبیه نمی توان به نتیجه ی مطلوبی رسید.نوجوان از نصیحت کردن این برداشت را دارد که والدین و معلمینش او را هنوز کودک فرض کرده و هویت و استقلال او را ناچیز می‌شمارند. در حالی که باید با احترام گذاشتن و به رسمیت شمردن احساسات، عقاید، افکار و اهدافشان به آنها اجازه داد تا هویت خود را کشف کنند.

در این مورد در یک رابطه بالغانه که یکی از اصول آن بر اساس نصیحت‌های غیرمستقیم است می توان به افکار، احساسات و عقاید نوجوان احترام گذاشته ،احساس مخرب “من می‌دانم، تو نمی‌دانی، نمی‌فهمی”  را به احساس موثر و سازنده “من می‌دانم، تو هم می‌دانی و خوبی” تبدیل کرد!

 از تحولات روانی دیگر نوجوانان در این دوران این است که معمولا زمانی که وارد دوره نوجوانی می‌شوند تفکرشان تبدیل به تفکر خلاق و انتقادی می‌شود. آنها علاقه شدیدی به اندیشیدن و استدلال کردن منطقی و استدلال امور و مسایل پیچیده پیدا می‌کنند. اما متاسفانه این نوع تفکر در مدرسه و خانواده تقویت و پرورش داده نمی‌شود، و گاهی پرسش کردن را نشانه نافرمانی و گستاخی نوجوان می‌پندارند!

خانواده‌ها و معلمین برای پرورش و تقویت این تفکر باید به نوجوان اجازه نقد و بررسی و انتقاد کردن بدهند طوری که آنها از انتقاد کردن خوشحال شوند. در نتیجه، نوجوان وقتی احساس کند به فکر او ارزش داده می‌شود به ارایه فکر جدید تشویق می‌شود و از لجبازی و مقاومت دوری می کند.

همچنین در این دوران نوجوان احساس استقلال می‌کند، دوست ندارد کسی آزادی‌اش را محدود کند، ما باید به آزادی و انتخاب نوجوان احترام بگذاریم.

یکی از ویژگی‌های دوران نوجوانی، تخیل و رویاپردازی است، نوجوان تخیل را دوست دارد بنابراین والدین ضمن احترام باید اجازه دهند نوجوان این رویاپردازی و تخیل را تجربه کند و زندگی آینده خود را در تخیل بسازد. ولی ما باید سعی کنیم در حالی که دارد تخیل می‌کند واقعیت‌های زندگی را هم ببیند.

در مواردی نیز بسياري از والدين  در هنگام واكنش به اعمال خلاف فرزندان خود، دچار اختلاف نظر مي شوند و آن را در حضور فرزندان بروز مي دهند. والدين نبايد فرزندان را در اختلاف نظرهاي خود در زمينه تربيت آنها دخالت دهند. در اين شرايط، هر كدام كه طرف مخالف محسوب شود با واكنش فرزندان براي پناه گرفتن روبه رو خواهد شد. بنابراين بايد بي طرفانه فقط نقش گزارشگر را در اتفاق روي داده ايفا كند.

از نظر روانشناسان بهترین راه برای رام كردن اخلاق عصبی نوجوانان ورزش، سفر، موسیقی، زبان‌های خارجی و محیطی مملو از انگیزه است ...

فراخوان نمایشگاه تولیدات هنرستانها...